امکانسنجی رویکردهای اجتماع مبنا در توانمند سازی سکونتگاه های غر رسمی
سکونتگاه های خودرو یا آنچه به رایج «اسکان غیر رسمی» نامیده می شود. از مشکلات فراروی شهرهای امروزی خاصه در سطوح محلی بشمار می رود. بر این اساس، نوع، ماهیت و فرآیند مداخلاتی احتمالی و نحوه برخورد با آنها از جمله مفاهیمی است که جایگاهی ویژه در برنامه ریزی و مدیریت هری داشته و دارد. جدای از رویکردها و روشهای برخورد با حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی، لحاظ کردن دیدگاه و نگرش ساکنین محلی از مهمترین مولفه های تاثیرگذار در فرآیند ساماندهی و توانمندسازی این سکونتگاه های غیر رسمی بشمار می رود. درحالی که امروزه در دنیا تبعات منفی به کارگیری روش های فیزیکی بر اغلب برنامه ریزان امور شهری آشکار گردیده و ضرورت به کارگیری مهندسی اجتماعی و روش های اجتماع ـ مبنا کاملاً احساس می شود.
بنابراین امکان سنجی به کارگیری این روش ها در شهرها و سکونتگاه های غیررسمی آن ها احساس می شود. بر این اساس امکان سنجی به کارگیری رویکرد اجتماع ـ مبنا که به عنوان جدیدترین راه حل مسأله اسکان غیررسمی در دنیا می باشد. در فایل حاضر پرسشنامه ” امکانسنجی بکارگیری رویکرد اجتماع مبنا در ساماندهی سکونتگاه های غیر رسمی” ارائه می گردد. روش مورد استفاده فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) است که یکی از تکنیکهای مورد استفاده جهت تعیین میزان اهمیت معیارها و زیرمعیارها با استفاده از مقایسه زوجی می باشد.